Memorandum to the European Parliament

By Risto Nikovski

Translated and edited by Risto Stefov





http://www.dnevnik.com.mk/?ItemID=8AE2B0057B240F458C01BD95265CBAB1

Facts behind the Greek politics towards Macedonia



The Macedonian people find it hard to believe that a contemporary mosaic of democratic and law abiding European states today can cause them such problems. How can this be happening in a place where tolerance is synonymous with culture?



1. In April 1993 the Republic of Macedonia’s invitation to join the United Nations was brutally violated even though Macedonia fulfilled all criteria of article 4. Because of Greece’s strong pressure two new conditions were imposed resulting in Macedonia’s denial to enter the UN under its historic and constitutional name; accepting it instead under the burdensome temporary reference “Former Yugoslav Republic of Macedonia”. Here the UN ignored the fact that its own general council in 1948 adopted a resolution which strictly prohibited the introduction of new conditions for entry in this world organization. This however was done without precedence or legal means prohibiting Macedonia from entering the UN by its chosen name. This is a classic example of where rights, laws, rules and procedures are circumvented to make room for strong politics. Unfortunately it is this kind of behaviour that caused the Republic of Macedonia to endure economic and social hardships.



2. To fulfill its own illegitimate aims, in the early 1990’s, Greece blockaded the Republic of Macedonia’s border for nearly two years. This by the way was also a European Union border. The blockade cost the Republic of Macedonia a fortune in losses and brought economic hardship and suffering to the Macedonian people. Greece blockaded all Macedonian products going through the port of Salonica the only port accessible to this land-locked country. Greeks did this in violation of article 5 of the GATT agreement which guarantees uninterrupted and obstacle free transit of all goods. The fourteen other European Union States took Greece to court in Strasburg and for almost two years did nothing to expedite the case in spite of Macedonia’s daily suffering. Then in 1995 when the Interim agreement between Macedonia and Greece was signed and the illegal blockade was lifted, the European court dismissed the case pretending that the blockade never happened. This is another classic example where politics dominated over fairness and justice. The Republic of Macedonia could just as well have blockaded Greece but it didn’t and allowed Greek trains and trucks with goods to flow through Macedonia freely.



3. According to the Interim Agreement (Article 11), which is an internationally supported document, signed and supported by the UN, Greece is obliged not to prevent the Republic of Macedonia from joining international organizations and associations in which Greece is a member. With that obligation Greece officially has no right to veto. Unfortunately Greece did not respect that right and it did not respect its own international obligation when, in April 2008 during the Bucharest Summit, it undertook measures to block Macedonia’s entry into NATO even though the Republic of Macedonia had fulfilled all necessary criteria required for membership; the same criteria by which Greece was accepted as a member in NATO. Furthermore Greece threatened to undertake measures to block Macedonia’s entry into the EU.



4. Looking behind Greek politics with the name one can see that the problem they have is the name defines the Macedonian peoples’ ethnic identity. It is not the name that they are concerned with but the Macedonian identity. Before Yugoslavia’s breakup Greece officially used Macedonia’s historical and constitutional name then part of the Yugoslav Federation – (Socialist) Republic of Macedonia. This is revealed in its own notes in correspondences with its own General Consul in Skopje. The problem surfaced with the breakup of Yugoslavia. Greece was worried that with an independent Republic of Macedonia it would mean unequivocal affirmation of the Macedonian people, which, sooner or later, would lead to the inescapable opening of the Macedonian question in Greece: how they were treated, their current position and the whole rights issue associated with a Macedonian ethnic minority in Greece. This minority is the basis of Greek politics in relation to the name with the Republic of Macedonia. Greece is living the myth that its population is homogeneous and therefore does not recognize the existence of ethnic minorities which, among other things, is indisputable. The existence of minorities and their maltreatment by Greece is affirmed by the yearly human rights organization publications, including those of the US and the EU.



5. Greece’s problem is the existence of a separate Macedonian ethnic identity which is hidden in the name of the country. For decades Greece has been convincing generations of its own people that Macedonians do not exist. That is why the aim of Greece’s strategy is to change the name, in order to destroy the Macedonian peoples’ identity. As long as there is no France there can be no Francs, without Denmark there are no Danes … the logic follows: as long as there is no ethnic source for the Macedonian identity, there can be no Macedonian ethnic identity and no Macedonian minority in Greece!



6. The Greek absurdity with regard to the Republic of Macedonia’s name is best observed in the slogan “Greeks are Macedonians”! Prior to the 1980’s no Macedonians existed, now Greeks are Macedonians. How can that be? Did this identity just appear out of nowhere? These are baseless allegations without substance which can’t stand up to even the most basic scrutiny. For example: where are these Macedonians? When did these Macedonians allegedly appear? How did they become Macedonians? Did they appear in a census? What language do they speak? What is their history? Allegations alone are not proof.



7. Greece for the first time in its history gained access to part of Macedonia’s territory in 1913 after the Second Balkan War. Never before did part of Macedonia belong to Greece nor was it under Greek control! Greece received parts of Macedonia and Thrace by the 1913 Treaty of Bucharest and up to the middle of the 1930’s officially called it “Newly Acquired Territories (or “New Greece”) After that the region was renamed to “Northern territories” and this name was used up until August 1988 when it was again changed.



8. Because there was a large Macedonian population that Greece acquired with its part of the Macedonian territory it annexed after 1913, which it intended to assimilate, the name “Macedonia” was forbidden from use. Never in its own history has Greece used the name “Macedonia” prior to August 1988. Then when it became very clear that Yugoslavia was breaking up, the Greek Prime Minister by decree informally renamed the region to Macedonia and Thrace. In other words, this part of the region was not a part of any administrative-political division of land. In parallel with this three districts were created and named “Western Macedonia”, Central Macedonia” and “Eastern Macedonia and Thrace”. That means that IN GREECE THERE NEVER WAS NOR IS A PROVINCE CALLED “MACEDONIA”! This is another one of Greece’s many manipulations, which is accepted by all without question. Even if there was such a province by that name, it can hardly be an obstacle to a name of a sovereign state.



The Rule of Championship



9. The Republic of Macedonia carries its name from 1944, when a Macedonian state was proclaimed. The Republic of Macedonia WAS THE FIRST STATE TO MAKE USE OF THE NAME MACEDONIA and with international rights, rightly defined by “Qui prior est tempore, potior est jure”, NO ONE HAS THE RIGHT TO DISPUTE THAT NAME.



10. All this time Greece stood firmly behind its position on the name while its primary aim has always been to destroy the Macedonian identity. From the beginning Greece strongly insisted that the Republic of Macedonia eliminate the word “Macedonia” from its name. With the extorted Lisbon declaration of 1992 Greece obtained the support it needed from the European Union to begin the long and absurd campaign against Macedonia’s name, forgetting the fact that the Republic of Macedonia has full rights to use the word “Macedonia” since its entire territory lies inside historic and geographic Macedonia. It is a well known fact that the Republic of Macedonia encompasses 23.9 % of Macedonia’s entire territory and Greece should have no problem with that just as the Republic of Macedonia has no problem with Greece using the name “Macedonia” for its own purposes in accordance with international standards and agreements.



11. Given all these facts, it is clear that Greek propaganda claiming to have reached two thirds of the way to achieving a compromise is pure manipulation. Their insistence that they have arrived at a compromise “willing” to “permit” the Republic of Macedonia to use the word “Macedonia” in its name is absolutely unsupported. There is no evidence to show that Greece has even moved a millimeter from its original position to which it is stubbornly clinging and is using to make entirely categorical demands. Greece has yet to make it clear why it is insisting on making the use of the name “Macedonia” exclusive?



Change of tactics



12. When it became very clear to Greece that it could in no way dispute the use of the word “Macedonia” in its northern neighbour’s name it changed its tactics and began to insist that the meaning of that word be made conditional to NOT symbolize the Macedonian ethnic identity. Greece’s tactics may have changed but its aims, it appears, remained the same: to destroy the Macedonian ethnic identity. This became apparent by the way the Greek minister of foreign affairs Dora Bakoyannis reacted to the comments of US Under-secretary Daniel Fried on April 8, 2008 when he said “The Macedonian language exists. Macedonian people exist. The ethnicity is – you know, it’s just a fact as far as I can tell.” Greek Foreign Minister Dora Bakoyannis told media Tuesday that “these kinds of comments are not useful for talks.” She further commented that Greece will not get involved in “this kind of discussion”! How then is it possible that today one can ignore an entire people?



13. Given the extreme stand imposed by Greece on the process of finding a solution to the problem, the Republic of Macedonia showed much cooperation and flexibility, even though every argument and fact supported its side. Up to this day the Republic of Macedonia has made every effort to placate Greece by agreeing to make concessions including changes to its constitution giving Greece guarantees that a) it will not change its borders and b) it will not interfere in Greece’s internal affairs with regard to the Macedonian minority living inside Greece. It is interesting to note that even though Greece claims it does not have or recognize a Macedonian minority on its soil it was more than happy to accept such a guarantee. The Republic of Macedonia also changed its flag on account that the symbol on it was contested by Athens. There is also a need to mention the fact that the Badinter Arbitration Committee which was charged by the EU with the responsibility to evaluate the qualification of the former Yugoslav states for international recognition, found that the Republic of Macedonia and Slovenia fulfilled all criteria to qualify for recognition. A commission of top legal experts which included the presidents of five constitutional courts from member countries clearly concluded that the word “Macedonia” in the name of the Republic of Macedonia did not imply any kind of territorial aspirations.



14. The Greek thesis that it is afraid of “Macedonian irredentism” is very difficult to support. The idea of a threat from “Macedonian irredentism” is a pure Greek invention. Greece’s brutal block of the Republic of Macedonia’s entry into NATO is a guarantee to create irredentism and not to eliminate it but this irredentism is not from Macedonia towards Greece but from others towards Macedonia. Greece’s assumptions of “Macedonian irredentism” are not only false but even if there was such a thing how can it be supported with 8 thousand soldiers against an army of 240 thousand? Greece has an army of 240 thousand soldiers armed with the most modern NATO armaments while Macedonia has only 8 thousand soldiers and four helicopters, two of which are permanently grounded. So whose “territorial integrity” is truly in danger?



15. If there is any irredentism it is on the Greek side. The Greek side continuously uses the slogan “Macedonia is Greece” which implies what? What else could it imply except aspiration for more of Macedonia’s territory! Just a while ago the Bishop of Salonica announced to the world that parts of the Republic of Macedonia, the Bitola region in particular, needs to “be with Greece.” In contrast the Macedonian minority living inside Greece has always been loyal to Greece in spite of all the wrongs Greece has committed against it since 1913. The Republic of Macedonia has entirely supported Greece on that. There are always extremists everywhere but no extremist Macedonian can be found in Greece who talks about irredentism.



16. Greece’s opinion that some kind of “Greek cultural heritage” exists in the Republic of Macedonia is not only a myth it’s pure Greek manipulation of history. All the lands that were once part of Alexander the Greats’ vast empire have the right to equally share all the symbols from that period. The Skopje airport is no exception. No one needs to depend on or obtain permission from Athens to share this heritage. The renaming of the airport to “Alexander the Great” may have been done at an inappropriate time but nonetheless the Republic of Macedonia has full rights to use the name no matter what Athens thinks. No one should have exclusive rights to the ancient heritage. Ancient history belongs to all of humanity.



Commitment to Good Neighbourly Relations



17. In spite of Greece’s inflexibility and attitude towards the Republic of Macedonia, Macedonians are still willing to talk and search for a compromise solution to the Greek problem. The compromise however cannot be allowed, under any circumstance, to touch on the identity of the Macedonian people or place the Macedonian state at a disadvantage in the world scene. No one has the right to prohibit the Republic of Macedonia from using its rightful name in bilateral and multilateral relations. “Macedonia” is a symbol of the “Macedonian ethnic identity” just as Germany, Italy, Switzerland and other countries are symbols of their ethnic identities. It is very sad that Greece’s single aim is to stop that symbol and by doing so destroy the Macedonian ethnic identity. The Macedonian people refuse to believe that Europe can be party to or allow such an act to take place.



18. The way Greece is acting with its current politics it is threatening to destabilize not only the Republic of Macedonia but the entire region. Commitment to good neighbourly relations cannot be just for the new democratic states and not for NATO and EU members. Greece has the potential to become a leader in the region, an example for the other countries. The Republic of Macedonia is wholeheartedly interested in getting over the Greek misunderstandings and opening wider relations and cooperation. The Republic of Macedonia has much respect for Greece as an old ally and as its logical promoter into its Euro-Atlantic integration. Unfortunately so far Greece has made the mistake of working against such a process and threatening the peace and stability of the region.



19. The foundation of values in most Western styled states is their legal system. By that definition the European parliament is the highest democratic symbol of legality in Europe by which justice can be served over all else. The Republic of Macedonia is now at the juncture of testing this justice. Will European justice triumph over regional self serving politics? Only time will tell.



20. The Macedonian people find it hard to believe that a contemporary mosaic of democratic and law abiding European states today can cause them such problems. How can this be happening in a place where tolerance is synonymous with culture?


**********
This memorandum is directed at the European Union Parliament which, by the end of the month, must produce a report about our country. It needs to be forwarded to all parliamentarians preferably hand delivered in person. With minor adjustments, this memorandum can be used for other means such as disseminating the truth about the name dispute. Very few people know the truth about the name dispute including those in power who make decisions. Doris Pac, a European Parliamentarian, who is involved in the Balkans and is expected to know a great deal about these things, is a prime example. Only recently she made a comment in Skopje which not only proved her lack of sensitivity but also her lack of knowledge about the name dispute.



Risto Nikovski, the author of this article, is also a diplomat.







МЕМОРАНДУМ ДО ЕВРОПСКИОТ ПАРЛАМЕНТ



сабота, 19 април 2008, Дневник



Ристо Никовски



http://www.dnevnik.com.mk/?ItemID=8AE2B0057B240F458C01BD95265CBAB1



Факти за заднината на грчката политика кон Македонија

Македонскиот народ не може да верува дека сето ова што му се случува е дел од современиот мозаик на демократска и легалистичка Европа. Дали вие верувате во тоа? Толеранцијата е синоним за култура, но може да значи и соучесништво, како во конкретниов случај. Чистата совест не смее да биде резултат (само) на слабо паметење

1. Во април 1993 година, при приемот на Република Македонија, беше грубо прекршена Повелбата на ООН. Иако државата целосно ги исполнуваше сите критериуми пропишани со членот 4, и' беа додадени уште два нови услова! Тоа беше направено под силен грчки притисок. Во таа пригода беше игнориран фактот дека, во 1948 година, ГС на ООН има усвоено резолуција со која е стриктно прецизирано дека не е можно проширување на условите за прием во светската организација! Така, без преседан во функционирањето на ООН, без каква било легална основа, беше доведено во прашање историското и уставно име на РМ и и' беше наметната бесмислената референца: поранешна југословенска република Македонија. Значи, приемот на РМ во ООН беше класичен пример на силување на правдата, законите, процедурите и на правилата од страна на силата и политиката. Како резултат на тоа, оттогаш до денес РМ трпи исклучително тешки политички, економски и социјални последици.Доминација на политиката над правдата

2. Во првата половина на 90-тите години, за да ги постигне своите нелегитимни цели, Грција речиси две години ја блокираше границата на РМ, која истовремено беше граница на тогашната ЕЗ. Блокадата му нанесе огромни штети на стопанството на РМ, бидејќи низ пристаништето во Солун, кое нема природна алтернатива, транзитира значаен дел од извозот и увозот на земјата. Со оглед дека тоа беше спротивно на сите меѓународни норми и директно кршење на член 5 од ГАТТ (со кој се гарантираше непречен транзит на сите стоки), останатите 14 членки на ЕЗ ја дадоа Грција на Судот во Стразбур. Судот повеќе од две години не го разгледуваше случајот и не донесуваше никаква одлука, иако РМ секојдневно трпеше огромни штети. Откако беше потпишана Привремената спогодба (ПС) меѓу РМ и Грција, во 1995 година, со која беше прекината илегалната блокада, Судот го прогласи случајот за неактуелен! Тоа беше школски пример на доминација на политиката врз правдата.РМ не возврати на блокадата, иако можеше тоа да го стори: грчките возови и камиони слободно транзитираа.

3. Со Привремената спогодба (член 11), која е меѓународен правен документ, потпишан под патронат на ООН и депониран во светската организација, Грција се обврза да не го попречува интегрирањето на РМ во меѓународните организации и асоцијации во кои е таа член. Со таа обврска, Грција официјално се откажа од правото на вето, кое формално го има и во НАТО и во ЕУ. Во април 2008, на Самитот на НАТО во Букурешт, Грција не ја почитуваше својата меѓународна обврска, преземена со ПС, и го блокираше приемот на РМ во алијансата. РМ ги имаше исполнето сите критериуми потребни за членство, што беше оценка на сите членки, вклучувајќи ја и Грција.

4. Заднината на грчката политика покажува дека проблемот со името е заради фактот дека тоа го дефинира националниот идентитет на македонскиот народ. Се' до распаѓањето на Југославија, преку нејзиниот Генерален конзулат во Скопје, Грција официјално (во своите ноти) го користеше историското и уставно име на државата (тогаш дел од југословенската федерација) - (Социјалистичка) Република Македонија. Проблемот настанува со најавата на распадот на Југославија. Грција беше загрижена дека целосно независна РМ ќе значи недвосмислена афирмација на македонскиот народ, што, порано или подоцна, ќе води до неизбежно отворање на прашањето на третманот и позицијата на целосно обесправеното македонско национално малцинство во Грција. Ова малцинство е основата на грчката политика во однос на името на РМ. Грција живее со митот дека нејзиното население е хомогено и не признава постоење на национални малцинства, кои се меѓутоа неспорни. Тоа го потврдуваат и годишните извештаи за човекови права на американскиот Државен секретаријат, и документи на Советот на Европа и...

5. Проблемот на Грција е постоењето на одделен македонски национален идентитет, сублимиран во името на државата. Со децении таа ги едуцираше сите свои генерации дека Македонци - не постојат. Затоа, цел на грчката стратегија е промена на името, заради разнебитување на идентитетот на македонскиот народ. Доколку ја нема Франција, нема ниту Французи, без Данска нема Данци... Логиката е едноставна: доколку нема изворна македонска нација, не може да стане збор ниту за македонско малцинство во Грција!

6. Врв на апсурдните грчки манипулации сврзани со името на РМ е најновото тврдење дека Грците се Македонци! Целта е повторно проѕирна: ако се тие Македонци, не може да станува збор за постоење на друга македонска нација. Таа измислица не може да ги издржи прашањата: од каде се тие Македонци? Од кога? Како станале Македонци? Дали како такви се декларирале на некој попис? На кој јазик зборуваат? Македонски? Очигледно, грчката цел не избира средства.

7. За прв пат во историјата Грција доби пристап (access) на дел од регионот Македонија во 1913 година, по Втората балканска војна, со Букурешкиот мировен договор, кога Македонија беше распарчена. Никогаш порано дел од Македонија не бил под грчка власт! Делот од Македонија и Тракија, кои Грција ги доби во Букурешт, се' до средината на 30-тите години, во сите нејзини официјални документи се нарекуваа Новоосвоени територии (или Нова Грција). По тоа, тој регион беше наречен Северни територии и тоа име се користеше се до август 1988 година.

8. Поради многубројното македонско население што остана под Грција по 1913 година, името Македонија беше, практично - забрането за користење. Никогаш во својата историја, се' до август 1988 година, Грција официјално не го користеше тоа име. Тогаш (кога е веќе извесно распаѓањето на Југославија), со декрет на премиерот, областа доби неформално име Македонија и Тракија, бидејќи тоа не е дел од административно-политичката поделба на земјата. Паралелно, три дистрикти се преименувани во Западна Македонија, Централна Македонија и Источна Македонија и Тракија. Тоа значи дека ВО ГРЦИЈА НЕМА ПРОВИНЦИЈА КОЈА ГО НОСИ ИМЕТО МАКЕДОНИЈА! Тоа е една од грчките многубројни манипулации, која е од сите прифатена. Но, и да има провинција со исто име, таа не може да го доведува во прашање името на суверена држава.

Правило на првенството

9. РМ го носи своето име од 1944 година, кога беше и прокламирана македонската држава. Република Македонија БЕШЕ ПРВАТА ШТО ГО КОРИСТЕШЕ ИМЕТО МАКЕДОНИЈА и според меѓународното право, дефинирано во правилото Qui prior est tempore, potior est jure, НИКОЈ НЕ МОЖЕ ДА § ГО ОСПОРИ ТОА ИМЕ.

10. Цело време Грција цврсто стои на својата позиција, чија основна и единствена цел е разнебитување на македонскиот национален идентитет. Од самиот почеток, Грција жестоко инсистира во името на РМ да го нема зборот Македонија. Со изнудената Лисабонска декларација од 1992, Грција ја доби дури и поддршката од ЕЗ која, меѓутоа, брзо ја сфати апсурдноста на тоа барање и дискретно се повлече. Факт е дека РМ со целата своја територија (100 отсто) лежи во регионот Македонија. Дел од истиот регион, кој се наоѓа во Грција, претставува само 23,9 отсто од нејзината вкупна територија. И заради тоа, никој не може да и' го оспори правото на РМ да го користи името Македонија.РМ не и' го оспорува на Грција правото да го користи името Македонија според своите потреби и во согласност со меѓународните стандарди.

11. Врз основа на сите овие факти, сосема е јасно дека грчката пропаганда, дека тие преминале две третини од патот до компромис за името, се чиста манипулација. Тврдењата дека тоа го постигнале со „спремноста“ на РМ да и' го „дозволат“ користењето на зборот Македонија во нејзиното име, се апсолутно неодржливи. Значи, евидентен факт е дека Грција не се помрднала ниту за милиметар од своите првични, тврдоглави и целосно неосновани барања. Останува отворено и прашањето врз основа на што Грција бара и инсистира на целосна ексклузивност во користењето на името Македонија?

Промена на тактиката

12. Кога и самата Грција се увери дека никако не може да го оспори користењето на зборот Македонија во името на северниот сосед, таа ја промени тактиката и сега настојува значењето на тој збор да се релативизира, односно да не ја симболизира македонската нација. Тактиката е променета, но целта останува: разнебитување на македонскиот национален идентитет. Дека е тоа точно зборува и реакцијата на министерката за надворешни работи Бакојани на најновата изјава (април 2008) на американскиот помошник-државен секретар Даниел Фрид, дека македонската нација и јазик не се таканаречени, како што тврдат Грците, туку реалност. Таа веднаш одговори дека такви изјави не придонесувале за решавањето на проблемот и дека тие нема да се инволвираат во такви дискусии! Зар е можно денес некој да поддржува игнорирање на еден народ?

13. За разлика од екстремната грчка непопустливост во процесот на решавање на овој наметнат проблем, РМ покажа целосна кооперативност и флексибилност, иако сите аргументи и факти беа на нејзина страна. До сега, РМ направи, во меѓународната практика, невидени отстапки: го промени својот Устав, со цел на Грција да и' се дадат додатни гаранции а) за неповредливоста на границите и б) за не мешање во нејзините внатрешни работи, преку македонското малцинство. Интересно е дека Грција таква гаранција бараше, иако тврди дека македонско малцинство во земјата - нема! РМ го смени и знамето, чиј симбол го оспоруваше Атина. Треба да се спомене и фактот дека т.н. Бадентерова комисија, која во името на ЕЗ оценуваше кои држави од распаднатата федерација заслужуваа меѓународно признавање, одреди дека само РМ и Словенија ги исполнуваа критериумите. Комисијата на врвни правни експерти, во која беа претседателите на пет уставни судови од земјите-членки, јасно заклучи дека името на РМ не имплицира никакви територијални ревандикации.

14. Неодржлива е грчката теза дека и' се заканува опасност од македонскиот иредентизам. Тоа е чиста измислица. Впрочем, членството на РМ во НАТО, кое токму Грција грубо го спречи, би било најдобра гаранција против такво нешто. Не само дека нема такви намери, РМ нема ниту какви било воени капацитети со кои би можела да ја доведе во опасност грчката безбедност, да не зборуваме за нејзиниот територијален интегритет. Грција има 240 илјади, а РМ осум илјади војници. Навистина, РМ има четири хеликоптери, но факт е дека, од разни причини, два од истите се речиси постојано приземјени!

15. Доколку постои некаков иредентизам, тој може да се нотира само кај грчката страна. Таму постојано се извикува дека „Македонија е Грција“. Што треба да значи тоа? Неодамна, владиката солунски изјави дека делови од РМ (Битола...) треба да се присоединат кон Грција и слично. Наспроти тоа, македонското малцинство и' е лојално на Грција, и покрај сите неправди на кои било и е изложено од 1913 година до денес. РМ целосно го поддржува тоа. Меѓу нив нема заговорници на иредентизам, иако секаде има екстремисти.

16. Тврдењата дека РМ присвојува дел од културното наследство на Грција се само манипулација повеќе. Сите земји што биле дел од огромната империја на Александар Велики имаат еднакво право да ги користат сите симболи од тој период. Аеродромот во Скопје не може да биде исклучок, и' се допаѓало тоа на Атина или не, иако моментот на преименување можеби не беше најсреќно одбран. Со тоа никој не е ниту може да биде загрозен бидејќи тоа не имплицира никакво право. Впрочем, никој нема ексклузивност на античката историја: таа е историско наследство на човештвото.

Добрососедството е обврска

17. И покрај сите досегашни отстапки и крајната грчка нефлексибилност, РМ е сепак спремна за барање компромис со кој ќе се надмине проблемот. Компромисот меѓутоа, во никој случај, не смее да го доведе во прашење идентитетот на македонскиот народ ниту да ја постави државата во нерамноправна положба на меѓународната сцена. На РМ НЕ МОЖЕ ДА § Е ЗАБРАНИ ВО БИЛАТЕРАЛАТА И ВО МУЛТИЛАТЕРАЛАТА ДА ГО КОРИСТИ ИМЕТО МАКЕДОНИЈА, како што тоа го прават Германија, Италија, Шведска и сите други држави, со што ги симболизираат своите нации. За жал, грчката единствена цел е да го спречи токму тоа: експонирање на македонската нација. РМ смета дека е невозможно такво нешто да биде поддржано од високоценетите европратеници.

18. Со својата политика, Грција директно ја дестабилизира не само РМ туку и целиот регион. Обврската за градење на добрососедски односи не може да важи само за новите демократии, а не и за членките на НАТО и на ЕУ. Грција мора да биде лидер во регионот и пример за другите земји. РМ е целосно заинтересирана за надминување на недоразбирањата со Грција и за развој на најшироки односи и соработка со неа. РМ ја смета Грција за природен сојузник и логичен промотер на нејзините евроатлантски интегративни процеси. Досега, Грција играше крајно негативна улога во тие процеси и беше загрозувач на мирот и на стабилноста на регионот.

19. Основен столб во системите на сите западни земји е легализмот. Европскиот парламент (ЕП) треба и мора да биде симбол на највисоките демократски дострели. Пратениците и службите на ЕП, како највисок законодавен дом на Европа, треба и мора да бидат носители на борбата за доминација на правото над политиката. РМ е конкретен тест за сите.

20. Македонскиот народ не може да верува дека сето ова што му се случува е дел од современиот мозаик на демократска и легалистичка Европа. Дали вие верувате во тоа? Толеранцијата е синоним за култура, но може да значи и соучесништво, како во конкретниов случај. Чистата совест не смее да биде резултат (само) на слабо паметење.

**********

Меморандумот е наменет за Европскиот парламент кој, до крајот на месецов, треба да усвои извештај за нашата земја. Треба да се проследи до сите парламентарци. На подиректно инволвираните - лично да им се предаде. Со мали приспособувања, меморандумот може и треба да се користи и за сите други потреби.Со ова би можело да започне и исклучително потребната кампања за пробивање на вистината за спорот, која во светот (речиси) никој не ја знае. Пред некој ден, Дорис Пак, која е ангажирана на Балканот и (треба да) ги знае работите, во Скопје ни порача: ви го дозволуваат зборот (не името!) Македонија, што сакате повеќе?

Ристо Никовски (Авторот е дипломат)